Met een stoere afvaardiging van de Metropool Amsterdam Club (MAC) bezochten we afgelopen week Dublin. Ruim 60 vertegenwoordigers van gemeenten (burgemeesters, wethouders en ambtenaren), kennisinstituten, culturele organisaties en bedrijfsleven wurmden zich in een dubbeldekker om kennis en inspiratie op te doen. We bezochten de hoofdkantoren van Google en LinkedIn, dronken een biertje in de Guinness Brouwerij, verbouwd door een Vlaams architect wat tot een enorme gebiedsvernieuwing heeft geleid, we spraken met de burgemeester van Dublin in zijn stadhuis, keken rond in het technisch vernuftige Emigratie Museum (aanrader!), we werden uitgenodigd door de Nederlandse Ambassade in de indrukwekkende bieb van Trinity College ,we hielden ontbijt-pitches om elkaar beter te leren kennen en discussieerden in een Iers kasteel over wonen, werken, cultuur en mobiliteit. En er viel wat te praten met elkaar! Mij persoonlijk hield de presentatie van Linkedin door Robbert Holtrop het meest bezig. Door middel van analyses van de enorme hoeveelheid data die Linkedin speciaal voor onze regio verzameld had en de enorme veranderingen in de arbeidsmarkt bleef ik met vragen zitten als ‘’waar gaan we kinderen voor opleiden als we nu al weten dat meer dan de helft van hen in banen terecht komt waarvan we het bestaan nu nog niet weten?’’. Ik ben groot voorstander van het zo vroeg mogelijk beginnen met het leren van coderen (ik schreef er zelfs met Marianne Poot een initiatiefvoorstel voor in de Amsterdamse raad). Maar wat leren we ze precies? De codeertaal van nu is vast verouderd als ze klaar zijn voor de arbeidsmarkt. Er zijn dus andere ‘’skills’’ nodig, zoals lerend vermogen, flexibiliteit, veranderingsgezindheid en zelfvertrouwen. Corinne Vigreux van Codam noemt deze skills ook en hanteert verder geen voorwaarden aan haar coderingsopleiding op het Marineterrein. Ze vraagt er ook geen geld voor.
UIt de analyse van de (bij LinkedIn aanwezige) beroepsbevolking van de Metropool Amsterdam blijkt dat we in de techsector relatief beter vertegenwoordigd zijn dan omliggende steden. We hebben mensen met skills als IT infrastructuur en systeemmanagement en web programmering. Daarnaast hebben we een uitzonderlijk hoog aantal ondernemers in onze regio. We zijn een perfecte omgeving voor startups (die allemaal lid moeten worden van de Dutch Startup Association natuurlijk, maar daar hebben we het nu niet over ;-). We bevinden ons in de vierde industrieële revolutie (stoom, massaproductie, automatisering en de vervaging tussen fysieke en cyber omgeving). Een groot deel van onze huidige werkzaamheden kan geautomatiseerd worden. Dat betekent het verlies van bestaande banen maar ook de komst van banen waar we het bestaan (nog) niet van kennen! Robotics, machine learning, internet of things, big data, artificial intelligence, blockchain, laat maar komen. Eindelijk eens een revolutie die ik kan omarmen ;-). Ik ben er niet bang voor, maar omarm de ontwikkelingen en probeer uit alle macht een beetje bij te blijven. Wat natuurlijk niet lukt, helaas. Want ik ben een generatie X-er en die heeft weer andere drijfveren dan de millenial van tegenwoordig. Die komt zijn of haar bed niet uit tenzij er aan de voorwaarden autonomie, flexibiliteit en ‘’purpose’’ wordt voldaan. En ga daar maar eens aanstaan als werkgever van nu. Je zou verwachten dat het bedrijf van de toekomst bijna virtueel is en zich voornamelijk in ‘’the cloud’’ afspeelt. Maar tech-reuzen als LinkedIn, Apple, Facebook en Google, die allemaal hun hoofdkantoor in Dublin hebben, zijn toch vooral fysiek aanwezig. Niet alleen met grote kantoren maar ook met een aanslag op de geringe woonruimte. Ze doen allemaal wat voor hun omgeving, maar hoe ‘’geworteld’’ zijn ze in de Ierse stad? Als een ander land een nog beter belastingtarief biedt, zijn de reuzen dan niet gevlogen? Ik kreeg het gevoel van een kwetsbare Ierse economie, waar al bijna 50% van het BNP in de metropool Dublin wordt verdiend en die niet zo heel divers is.
Een mooie trip dus! Met een mooi gezelschap waar we goed ons voordeel mee kunnen doen, voor de instellingen die we vertegenwoordigen, maar vooral voor de stad.
Hierbij het verslag van mijn ontbijtpitch:
Marja Ruigrok, Connector, Ruigrok NetPanel
Zij is bekend als fractievoorzitter van de Amsterdamse VVD, een functie die zij de afgelopen acht jaar heeft vervult.
Ondernemerszin vormt de rode draad door haar activiteiten: ruimte voor initiatieven, innovatie en inspiratie. Mevrouw Ruigrok is oprichter en mede-eigenaar van Ruigrok NetPanel, dat in 1991 werd opgericht. Ruigrok NetPanel doet marktonderzoek. Als aandeelhouder is zij nog betrokken bij het bedrijf. Het onderzoeksbureau geeft onder meer antwoorden op vragen over positionering, communicatie, producten en tevredenheid.
Ruigrok vond dat er een kwaliteitscertificaat moest komen voor échte Amsterdamse producten. Zij heeft
Mevrouw dat voorstel enkele jaren geleden aan de Gemeenteraad voorgelegd. Het Keurmerk werd ondergebracht bij stichting Amsterdam Made, dat het tweejaarlijks uitreikt aan Amsterdamse merken. Mevrouw Ruigrok was zelf nooit verbonden aan de stichting, tot nu: vanaf heden is ze ambassadeur van Amsterdam Made.
Ruim een jaar geleden werd mevrouw Ruigrok gevraagd om kwartiermaker te worden van de een vereniging voor en door startups en scale-ups die haar belangen in Den Haag en Brussel vertegenwoordigd. En dat is nodig want ondernemerszin en overheidsbeleid vullen elkaar niet altijd aan. De, meestal goedbedoelde, maatregelen stimuleren vaak niet de startende ondernemer. Zeker niet als dit een technologisch gedreven startup of scale-up is gericht op groei, innovatie en impact. Dit was de motivatie om de belangenvereniging op te zetten die bestaat uit startups die zelf hebben ondervonden dat vanuit de overheid de op het gebied van geld, personeel en regelgeving niet altijd effectief blijkt.
Daarnaast investeert mevrouw Ruigrok in bedrijven en zetelt zij in diverse besturen en adviesraden. Lees hier het complete verslag van de reis: Reisverslag MAC – Dublin 30 september tm 2 oktober 2018
